Η διεθνής επιστημονική κοινότητα, στο πλαίσιο της αναζήτησης της ιδανικής διατροφής για την προαγωγή της υγείας και την πρόληψη των διαφόρων ασθενειών, κατέληξε στο συμπέρασμα ότι η Κρητική διατροφή από την αρχαιότητα φαίνεται να συγκεντρώνει εκείνα τα χαρακτηριστικά που την καθιστούν όχι απλά κατάλληλη, αλλά άριστη. Το 1956 ο ιατρός Ancel Keys ξεκίνησε την μελέτη των επτά χωρών. Ο ερευνητής αυτός επέλεξε ομάδες πληθυσμού από 7 χώρες, Φιλανδία, ΗΠΑ, Ολλανδία, Ιταλία, Γιουγκοσλαβία, Ιαπωνία και Ελλάδα. Πρέπει να σημειωθεί ότι ο αντιπροσωπευτικός πληθυσμός της Ελλάδας ζούσε στην Κρήτη και στην Κέρκυρα. Όπως φαίνεται από την μελέτη αυτή, ο πληθυσμός της Κρήτης αποδείχτηκε μακροβιότερος σε σύγκριση με τους άλλους πληθυσμούς της μελέτης.
Αργότερα, ο Γάλλος καθηγητής Serge Renaud, στηριζόμενος στη μελέτη του Keys, υπέβαλε ασθενείς που είχαν ήδη περάσει το πρώτο έμφραγμα μυοκαρδίου σ’ ένα είδος δίαιτας που ο ίδιος ονόμασε “Μεσογειακή Δίαιτα”. Η δίαιτα αυτή ήταν η εφαρμογή των Κρητικών διατροφικών συνηθειών στους ασθενείς του, στην Λυών της Γαλλίας, όπου εργαζόταν. Μετά από παρακολούθηση των ασθενών για 27 μήνες, προέκυψαν αποτελέσματα το ίδιο απίστευτα όπως και στην μελέτη των 7 χωρών. Η θνησιμότητα και τα καρδιαγγειακά επεισόδια ήταν πολύ λιγότερα στην ομάδα ασθενών που εφάρμοζε την Κρητική δίαιτα.
Η καλή υγεία και μακροζωία των Κρητικών αποδίδεται στην απλή παραδοσιακή διατροφή τους. Η διατροφή αυτή περιλαμβάνει ελαιόλαδο, δημητριακά (κυρίως κρίθινο ψωμί και παξιμάδι), όπως επίσης όσπρια, λαχανικά, φρούτα, μικρές ποσότητες από κρέας, ψάρι, αυγά, τυρί, γάλα και λίγο κόκκινο κρασί σε κάθε γεύμα. Ιδιαίτερα τα δημητριακά είναι πλούσια σε βιταμίνες του συμπλέγματος Β, αρκετά ανόργανα άλατα και άπεπτα συστατικά, όπως η κυτταρίνη, η ημικυτταρίνη και η λιγνίνη.
Η αγάπη του Κρητικού για το ψωμί και το παξιμάδι δεν είναι καινούργια. Χρονολογείται από τα αρχαία χρόνια. Οι μεγάλες πεδιάδες του νησιού παρήγαγαν άριστης ποιότητας δημητριακά. Στα ανάκτορα των Μινωιτών μάλιστα υπήρχαν αποθήκες όπου αποθηκευόταν μεγάλες ποσότητες δημητριακών. Η ποικιλία των ψωμιών και των παξιμαδιών ήταν αξιοθαύμαστη. Το πιο γνωστό ήταν εκείνο που φτιαχνόταν από σίτινο ή κρίθινο αλεύρι το οποίο δεν είχε καθαριστεί από το πίτουρο. Όπως λέει και μια παλιά παροιμία “το κρίθινο ψωμί ήταν η πρώτη πλάση του Θεού” (αρχείο Βλαστού, 1.37, σελ. 12). Με την παραπάνω παροιμία, η οποία έχει ξεχαστεί σήμερα, οι Κρητικοί έδειχναν τη σημασία που απέδιδαν στο βασικότερο είδος διατροφής τους, το κρίθινο ψωμί και το κρίθινο παξιμάδι. Οι ντάκοι και οι κριθαροκουλούρες είναι τα πιο χαρακτηριστικά από αυτά. Πολλοί ηλικιωμένοι θυμούνται τους παλιότερους Κρητικούς να βουτούν ένα κρίθινο ντάκο στο κρασί κάθε πρωί. Πρόκειται για το “ακράτισμα”, το επί αιώνες καθιερωμένο στο πρωινό των Αρχαίων Ελλήνων.
Σήμερα στο αρτοποιείο μας συνεχίζουμε αυτήν την πλούσια παράδοση που έχει ξεκινήσει από το 1965 στο Ασκύφου Σφακίων και στη συνέχεια το 1980 στη Λεωφόρο Σούδας στο Αγροκήπιο, παράγοντας μια μεγάλη ποικιλία παξιμαδιών, όπως κρίθινο, σταρένιο, σίκαλης, κριθαροκουλούρα, χαρουπιού, επτάζυμο, σφακιανό, πορτοκαλιού, κανέλλας, κρασιού, μουστοκούλουρα, διάφορα είδη κριτσινιών και βουτημάτων, και άλλα πολλά για τα οποία μπορείτε να πληροφορηθείτε αναλυτικά μέσα από τις ιστοσελίδες μας.